Urzet

Urzet barwierski (Isatis tinctoria) to roślina uprawiana niegdyś w całej Europie w celu uzyskania niebieskiego barwnika. W czasach intensyfikacji kontaktów z "zamorskimi" krajami (Indie) uprawa urzetu zaczęła upadać. Powodem było uzyskanie dostępu do tańszego (lub być może prostszego w "obsłudze") barwnika niebieskiego w postaci indygo (Indigofera tinctoria). Europejskie plantacje urzetu zaczęły upadać. Co ciekawe, próbowały się jeszcze bronić przed groźną konkurencją. Wydawano zakazy używania indygo do barwienia tkanin, rozpowszechniano plotki o "diabelskim" barwniku z Indii. Wszystko na nic - uzyskiwanie barwnika niebieskiego z urzetu straciło kompletnie znaczenie w produkcji - barwierze używali indygo z zamorskich krajów aż do czasu uzyskania syntetycznych barwników niebieskich, które zastąpiły roślinne.

Dziś urzet jest rośliną wykorzystywaną do barwienia wyłącznie hobbystycznie. Jego uprawa popularna jest na Wyspach Brytyjskich, za sprawą entuzjastów historii celtyckiej. U Celtów niebieski barwnik z urzetu był wykorzystywany nie tylko do barwienia tkanin, ale również do rytualnego malowania ciała. Wraz z rosnącym zainteresowaniem odtwórstwem historycznym łatwiej znaleźć informacje o dawnych technikach wytwarzania, rzemiosłach itd. O urzecie co nieco znajdziecie tu http://www.woad.org.uk/index.html

Moje próby wyhodowania urzetu póki co są marne. Po kilku nieudanych próbach doczekałam się kilku roślinek:

 Rośliny posiałam ok. miesiąc temu do sporej doniczki wypełnionej ziemią ogrodniczą. Z kilkunastu nasion wyrosły cztery rośliny.
Urzet jest rośliną dwuletnią. W pierwszym roku tworzy rozetę liści, które są źródłem barwnika. W drugim roku wypuszcza pęd kwiatowy (kwitnie na żółto). Liście zawierają wówczas znacznie mniej barwnika. Dlatego w drugim roku nie użytkuje się urzetu do celów barwierskich, ale aby pozyskać nasiona.
Z czterech roślin ciężko pozyskać będzie barwnik, ale nie ustanę w próbach, bo jestem uparciuch :)
Pozdrawiam