Ukradkowo

Ukradkowo i nieśmiało w końcu postanowiłam się przywitać.
Jeszcze parę miesięcy temu nie miałam NIC wspólnego z jakimkolwiek tkaniem. Ba! Zdając do ASP "rencyma i nogamy" broniłam się przed tkactwem idąc na snycerstwo.
I co? Los się o mnie i tak upomniał nachodząc podstępnie, z najmniej oczekiwanej strony.
Zaczęło się od tego, iż musiałam wymyślić sposób na ratowanie kompletnie "skopanej" przez krawcową sukni słowiańskiej. Na Grunwaldzie trochę podpatrzyłam, potem zaczęłam odwiedzać pasmanterie w poszukiwaniu sznureczków do wiązań (w mojej sukni były tasiemki). W końcu, zniechęcona bezowocnymi poszukiwaniami zapytałam dziewczyn z Bractw, gdzie mogę owe sznureczki kupić.
Kupić? To trzeba upleść....
Korzystając z informacji jakimi mnie zasypały wyrzeźbiłam sobie lucet (przydało się snycerstwo) i na podstawie filmiku z YT nauczyłam się wyplatać sznureczki.

Potem przyszedł czas na bardko i tu, by już Was nie zanudzać wstawię link do mojego blogowego wpisu z LUBLINA.
(pierwsze utkane przeze mnie krajki )

Dość powiedzieć, że w krajkach się zakochałam. Mogę siedzieć nad nimi godzinami. Zdaję sobie sprawę, że moje umiejętności są mikre w porównaniu do Waszych i tym bardziej dumna jestem szalenie, że przyjęłyście mnie do swego szacownego grona.