Ponownie o przygotowaniu czesanki.

Ufff... W końcu udało mi się znaleźć czas na zrobienie zdjęć i napisanie mojego pierwszego w życiu posta!

Mam na imię Monika i witam serdecznie wszystkie Prządki, Prządków oraz Tkaczki i Tkaczy, a także dziękuję za zaproszenie.

Pod wpływem „Prząśniczki” zapragnęłam nauczyć się przędzenia. Zawsze ciągnęło mnie do różnych „prac ręcznych” ale tak naprawdę dotychczas tylko szydełkowałam i robiłam na drutach. Pod wpływem blogu Elżbiety „Utkane na krosnach” utkałam ekhem coś jakby sinusoidę J Mam kołowrotek ale prząść jeszcze nie umiem i nie widzę nadziei na nauczenie się przędzenia samodzielnie.

Ponieważ czesanka jest dosyć droga, to do pierwszych prób przędzenia postanowiłam przygotować ją sobie sama. Nie mam w tym temacie doświadczenia, dlatego korzystałam z wpisów na ten temat zamieszczonych na „Prząśniczce” oraz z filmów na You Tube.

Zakupiłam wór runa przez internet od Pana który interesuje się średniowieczem. Paczka przyszła z Gorzowa Wielkopolskiego dlatego sądzę, że owca z której mam wełnę, wychowała się na nizinach.

Przez kilka tygodni wór leżał samotnie i bałam się do niego zajrzeć. W końcu nadszedł jego czas i..... z wora wyłonił się okropnie brrrrudny kłąb, który czuć było bacówką. Obawiałam się tego słynnego zapachu, a tu okazało się, że to znany zapach skór i po prostu owiec. Runo prane było trzykrotnie w zimnej wodzie. Po wyłuskaniu większych zanieczyszczeń jak kłosy zboża oraz rzepy, wyprałam je jeszcze dwa razy, także w zimnej wodzie bez dodatków (ostatnie płukanie trwało całą noc) W trakcie suszenia runo czuć było nadal owcą (a raczej starą szmatą J )

Najdłuższe loki runa mają przed czesaniem 8cm po uczesaniu12 cm. Niektóre są jakby karbowane.

Po upraniu nadszedł czas gręplowania. Tutaj także ze względów oszczędnościowych glęplowałam zwykłymi zgrzebłami dla psów. Najszersze jakie udało mi się zakupić ma szerokość 8,5 cm (część robocza z haczykami) Gręplowałam w ten sposób, że brałam kilka pasm, i sczesywałam, aż w dłoni nie zostało mi nic. Potem sczesywałam drugim zgrzebłem i z niego ściągałam warstwę czesanki. Powstawała puchata wata o grubości około 4 mm z kulkami runa. Może zdjęcie rozjaśni o co mi chodzi.

Po stworzeniu ze 20 wałeczków czesanki poszukałam definicji gręplowania i stwierdziłam, że chyba robię coś nie tak. Zaczęłam oddzielać kulki od długiego włosa i magazynować je osobno.

Po przeczytaniu postu ANN007 z 10 stycznia drugi raz stwierdziłam, że chyba robię coś nie tak. Moje zgręplowane runo jest lekko (bardzo lekko tłuste) brzydki zapach wywietrzał całkowicie ALE pasma nie rozsnuwają się zbyt łatwo. I teraz jestem w kropce. Czy dobrze grępluję? Nie mając doświadczenia w przędzeniu nie potrafię stwierdzić jak ma wyglądać runo po zgręplowaniu, a kolejne porcje owczych loczków czekają......