Ostara

Moja uczennica :)

Odetchnęłam po wyjeździe na Wolin, więc przedstawiam obiecaną relację z warsztatów.

Cała impreza miała mieć początek w piątek rano, ale, że uczestnicy w większości zjechali się dopiero w piątek po południu, a nawet wieczorem po pracy, to jeden dzień z warsztatów nam odpadł. Za to była sympatyczna integracja uczestników. Odbiło się to niestety na programie, bo wszystko, co miało być rozciągnięte na 2  dni trzeba było zmieścić w jednym. sobota okazała się bardzo pracowita. Mój mąż przepadał na wykładzie o biżuterii średniowiecznej, potem poszedł się uczyć łupania desek na kliny, po czym trafił do kowala i wsiąkł kompletnie do wieczora.

Ja najpierw poprowadziłam małe warsztaty z malowania temperami jajecznymi na deskach, ze względu na dobre światło, a potem, kiedy koleżanka rozpoczęła nauczanie naalbindingu ja wzięłam wrzeciona i uczyłam chętnych jak prząść. Na dobre dała się temu zajęciu porwać tylko jedna osoba, ale nie wątpię, że po powrocie do domu jeszcze poćwiczy przędzenie. Spore, a nieoczekiwane zacięcie w pracach uznawanych za typowo kobiece wykazywali panowie, bo i do wrzeciona znalazł się jeden chętny, i do naalbindungu, i naprawdę dobrze im szło.

Ponieważ różne warsztaty były prowadzone równolegle, ja sama nie miałam już czasu skorzystać za wiele z wiedzy innych. Żałuję tego bardzo, no, ale mam nadzieję, ze uda mi się pojechać na kolejne edycje imprezy, albo zorganizować na Pomorzu własną :)

Wróciliśmy do domu w sobotę w nocy, bo zanosiło się na solidny przymrozek, a spanie w kurnej chacie ogrzewanej jedynie otwartym paleniskiem dało nam solidnie w kość. Na przyszłość będziemy celować w imprezy w cieplejszych miesiącach, tak, żeby dało się spać pod namiotem.

Parę innych zdjęć:

Mój mąż u kowala [to ten w czapce;)]

Widok na skansen 

Wyprawa do miasteczka